Sorona masina
Ny sorona masina na lamesa dia fotoam-pivavahana kristiana izay anatanterahan'ny pretra ny fankalazana ny soron'ny eokaristia izay famerenana indray ny sorom-panavotana nataon'i Jesoa Kristy. Io no vovonana fara tampon'ny litorjia kristiana, indrindra ao amin'ny Katolika sy ny Ortodoksa.
Ny Boky fanaovan-damesa (Missel)[1] hanova
Ho fantarintsika izao ny tantaran’ny boky fanaovan-damesa sy fanompoam-pivavahana katôlika.
Tany am-piandohan’ny Eglizy: hanova
Noho ny tsy mbola nitovizan’ny fombam-pivavahana, noho ny antony maro sy ny toa samy fahaleovantenan’ny Eglizy eo ambany fitarihan’ny Eveka tsirairay dia tsy mbola nisy ny boky iraisana, mitarika ny litorjia iombonana. Samy nanana ny vavaka fampiasany ny Eveka, eny fa na ny vavaka eokaristika aza. Nanana ny azy ohatra I Md Amboazy tany Milano. Nisy koa ny fomba fivavaka latinina notahafina tamin’ny fanao bizanitinina, sns.
Tamin’ny Taonjato Antenantenany: hanova
Mbola boky maro no indray ampiasaina rehefa manatontosa fanopoampivavahana ny Eglizy. Tsy mbola mitambatra anaty boky tokana, tahaka ananantsika ankehitriny io “Missale plenum”, ireo karazam-bavaka samihafa. Efatra ny boky indray ampiasaina: Sakramantera : misy ny vavaka samihafa (fangatahana, fanolorana, komonio) ary ny Canon (vavaka eokaristika). Evanjeliera : boky mirakitra ny Evanjely famaky amin’ny litorjia. Epistôliera : boky misy ireo vakiteny nalaina tamin’ny Testamenta Vaovao. Gradoaly : boky mirakitra ireo valin-kira asetrin’ny mpiangona ny mpitarika, misy hira koa io ka antsoina hoe “antiphonaire”.
Tapany voalohany tamin’ny Taonjato XIII: hanova
Ry zareo relijiozy Fransiskanina dia efa namboatra missel mitambatra fa natao hampiasain’izy ireo ihany. Fantatry ny Papa io ary niaiky ny hatsarany ny Papa Gregoara faha-IX. Naniry ny hampiasan’ny Eglizy rehetra eran-tany ilay Missel namboarin’ny Fransiskanina ny papa. Hany ka tamin’ny 1227, dia naeilin’ny Papa Nicolas III ny fampiasana io Missel miray vitan’ny Fransiskanina io. Ny Diôsezin’I Roma manontolo aloha no nampiharana ny fampielezana.
Andron’ny fanotana printy hanova
Hatramin’ny nahavitan’I Gütenberg ny soratra lohavy afaka ovaovaina voalohany tamin’ny 1439 dia mora ny fanaovana dikamitovy ireo boky tiana havoaka maro. Natonta printy io Missel miray vitan’ny Fransiskanina io ka nivoaka ny boky vita printy ny taona 1690. Mbola nandray ampahany fotsiny tamin’io aloha ny maro fa mbola te-hitazona ny fomba fivavaka mahazatra isaky ny Diôseziny.
Fanapahankevitra tany Trente: hanova
Tamin’ny Kônsily tao Trente ny Papa Pio faha IV no nanambara ny hanaovana Missel iraisan’ny Eglizy latinina. Miainga avy amin’ny Foibe Apôstôlika ny hevitra ny ny famolavolana io Missel io. Tsapa mantsy ny fahombiazan’ilay boky tokana efa nataon’ny Fransiskanina. Handray andraikitra hanatsara ny Eglizy foibe. Hevitra ihany ny an’I Pio faha IV fa ny dimbiny Pio faha V no tena nanao ny asa. Araka izany dia vita ny Missel hampiasain’ny Eglizy latinina rehetra, navoaka tamin’ilay “bulle” QUO PRIMUM[2], tamin’ny 14 Jolay 1570.
Taonjato faha XVII hatramin’ny 1960 hanova
Tamin’ny 7 Jolay 1604 dia namoaka Missel vaovao koa ny papa Clément faha VIII. Ny Missel tamin’ny Kônsily tao Trente ihany no nohatsaraina sy nampiana. Nivoaka ho boky lasitra halain-tahaka io tamin’ny 2 Septambra 1634.
Arakaraky ny fahatsapana ny vokatra ara-panahy eo amin’ny mpino (sensus fidei) moa dia mandanjalanja ny Eglizy. Nohatsarain’ny Papa Léon XIII sy nampiany indray io Missel teo aloha io tamin’ny 1884. Ity nasiam-panitsiana sy fanavaozana ity dia navoaka ho boky halain-tahaka indray manerana ny Eglizy latinina.
Fony ny Papa Pio faha X no nitondra ny Eglizy dia nanao fanamboarana sy fanitsiana koa izy mba hahalavorary kokoa ny Missel, mba hifanentana amin’ny tontolom-piainan’ny olona ara-batana sy ara-panahy tamin’izany andro izany. Mbola tsy vita ny asa no nodimandry izy ka notohizan’ny Papa Benoà XV ny asa efa natomboka. Vita ny fanitsiana sy ny fanavaozana. Ny tanjon’ny Papa Pie X dia mba hesorina izay tsy mifanaraka amin’ny vanimpotoana intsony, ary hampiana sy hotovanana zava-baovao kosa ny boky manaraka. Vita ny asa ka navoaka tamin’ny 25 Jolay 1920.
Tamin’ny andron’ny Papa Pio XII, dia nisy koa ny fiverenana nandinika ity Missel navelan’ny Papa Benoà XV ity. Nanao fanitsiana ny Papa Pio XII tamin’ny 1955. Ny nokitihina indrindra dia ny momba ny Herinandro Masina. Novaina kely. Ny Ora anaovana ny Sabotsy Masina dia novaina ho hariva (alina) fa tsy maraina tahaka ny hatramin’izay intsony. Hatreo no nahazoantsika ny fiaretantory Alin’ny Paka. Na tsy mbola vita ny boky dia efa nampiharina ny fanavaozana. Mbola mitohy ny fanavaozana ary taoriana kelin’io vao tena nivoaka ny Boky.
Ny fanovana nentin'ny Papa Joany XXIII: hanova
Tamin’ny Taona 1960, nofoanana tamin’ny litorjian’ny Zoma Masina ny “Aoka isika hivavaka” amin’ny vavaka fangatahana. Nofoanana koa ilay fomba fanao ela fanevatevana ny Jody (pro perfidis Judaeis).
Tamin’ny taona 1962, navoakan’ny Papa Joany XXIII ny boky ôfisialy natao halain-tahaka, dia ilay boky araka ny fikasam-panavaozan’I Pio XII. Natao ho boky lasitra halain-tahaka eran’ny Eglizy latinina io Missel io. Fa iray taona talohan’io, ny 1961 dia efa nivoaka sahady ny Breviera nohavaozina, mifandray amin’ny fanovana ny Missel. Tamin’ny 13 Nôvambra 1962 koa no nampidirin’ny Papa Joany XXIII tao amin’ny Kanôna Romanina ny anaran’I Md Josefa, tamin’ny didy NOVIS HISCE TEMPORIBUS.[3]
hanova
Nanana faniriana sy hetaheta hanavao ny litorjia latinina ireo Eveka tafavory tao amin’ny Kônsily, miray fo amin’ny Papa Joany XXIII. Nivoaka ny Lalampanorenana Sacrosanctum Concilium. Izao ny isan’ny tena manan-daja : ovaina izay tokony hovaina amin’ny Missel; esorina izay miverimberina nafe tsy ilaina loatra; tazonina ho teny ampiasaina amin’ny litorjia ny teny latinina kanefa raha mahasoa kokoa dia ampiasaina ny tenin-drazana eo an-toerana; ampandraisana anjara bebe kokoa ny mpino mba tsy ho mpijery fampisehona fotsiny; tsorina ny fankalazana (tsy hoe hamaivanina). (Jr. SC 34; 36; 48).
Taona 1965 : hanova
7 Marsa 1965 : hanova
Nivoaka ny “Missel Romain” izay sady amin’ny teny frantsay no amin’ny teny latinina (bilingue). Tsy mbola boky tokana anefa fa misy andiany 3. Nofoanana tao amin’ny Missel ilay Salamo faha 42[4] fanao amin’ny fidiran’ny Pretra eo amin’ny Otely. Tapaka koa fa hiraina ny PATER (Rainay any an-danitra), “Vatan’I Kristy” fotsiny no tononin’ny pretra rehefa miazara komonio fa tsy ny fomba lava taloha. Tsy atao intsony manomboka hatreo ny famakiana ny Evanjely farany isaky ny lamesa: Joany 1, 1-14. [5]
Papa Paoly VI, Lalam-panorenana Apôstôlika “Missale Romanum”: hanova
Tamin’ny 3 Avrily 1969 no namoahan’ny Papa Paoly VI ny Lalam-panorenana Apôstôlika MISSALE ROMANUM, amoahana ny Boky Romanina fanaovana Sorona Masina.
Fanitsiana matetika taty aoriana: hanova
1970: nivoaka ny boky voalohany natao halain-tahaka. (Missale Romanum).
1975: nisy fanitsiana ka Nivoaka ny boky faharoa natao halain-tahaka. (Missale Romanum).
2000: nisy fanitsiana nataon’ny Papa Joany Paoly II ka nivoaka indray ny boky fahatelo natao halain-tahaka(Missale Romanum).
20 Marsa 2001: Didy nalefa amin’ny Fivondronamben’ny Eveka eran-tany mba samy hanitsy ny dikanteny amin’ny Missel teo aloha amin’ny tenindrazana efa any amin’ny fireneny avy. Ny dikanteny amin’ny boky halain-tahaka amin’ny teny latinina mihitsy (2000) no hitarafana ny dikanteny vaovao, mba hitovy amin’ny ambaran’ity boky vaovao ity amin’ny teny latinina ny dikateny miasa.
2002: Nivoaka koa ny boky fahaefatra halain-tahaka.
2007: Ny Papa Benoà XVI, tamin’ny Muto Proprio SUMMORUM PONTIFICUM, milaza fa samy azo ampiasaina ara-dalàna indray hatreto n any Missel nahitsin’ny Papa Joany Paoly II na ny MIssel navoakan’ny Papa Joany XXIII tamin’ny 1962 vokatry ny fanitsiana nataon’ny Papa Pio XII. Ny tena tsinjovin’ny Papa Benoit XVI dia ireo kristinina mbola miraiki-po amin’ny lamesa talohan’ny Vatikanina Faharoa. Manaraka ity Missel ity ry zareo Fraternité Sacerdotale Saint Pierre[6] (FSSP)
Tamin’ny 25 mars 2004, dia nisy ny tahirin-kevitra navoakan’ny CONGRÉGATION POUR LE CULTE DIVIN ET LA DISCIPLINE DES SACREMENTS, ao Roma : INSTRUCTION Redemptionis Sacramentum, mikasika ireo zavatra tsy maintsy tandremana sy sorohina momba ny fanaovana lamesa sy ny Eokaristia masina. Be hono no mihoapefy manao « abus » na Eveka, na pretra, na diakra, na lahika. Voaresaka ao daholo ka enga anie mba samy handinika io isika rehetra.
- ↑ Mômpera RASOLONDRAIBE Marcel, Diôsezin'Ambositra, lahatsoratra navoaka tao amin'ny Gazety Lakroan'i Madagasikara. Fikarohana nataony teny amin'ny Seminera Zokiny fianarana Teôlôjia Vohitsoa.
- ↑ Quo primum (ou Quo primum tempore), est une bulle pontificale promulguée le 14 juillet 1570 par le pape Pie V. Ce texte a pour objet la publication de ce qui deviendra le missel de référence dans l'Église latine, issu de la réforme liturgique voulue par le Concile de Trente. Le pape, en publiant la première édition typique du missel romain, rend celui-ci valide dans tout l'Occident chrétien
- ↑ https://www.icrsp.org/Calendriers/Mois-St-Joseph/St-Joseph-Doc-Magistere.htm
- ↑ Salamo 42 2 Toy ny anirian'ny serfa ny loharano no anirian'ny fanahiko anao, Andriamanitra ô! 3 Mangetaheta an'Andriamanitra ny fanahiko, dia Andriamanitra velona: rahoviana aho no handeha ka hiseho tsy an-kijanona eo anatrehan'ny tavan'Andriamanitra? 4 Ny ranomasoko no haniko andro aman'alina, dia ny ilazan'ny olona amiko tsy an-kijanona hoe: Aiza izay Andriamanitrao? 5 Mahatsiaro aho - ary amin'izany fahatsiarovako izany mangitaka ny foko ao anatiko, - nony namindra notronim-bahoaka aho, nony nandroso ho ao an-tranon'Andriamanitra, eo afovoan'ny hobim-pifaliana amam-pisaorana, eo afovoan'ny vahoaka be manao fety! 6 Nahoana no ketraka hianao, ry fanahiko, ka mihavatravatra ato anatiko? Manantenà an'Andriamanitra fa izaho mbola hidera azy, izay famonjena ny tavako sy Andriamanitro! 7 Ketraka ny fanahiko ato anatiko, ka izany no ahatsiarovako anao, eo amin'ny tanin'i Jordany, mbamin'i Hermona, sy ny tendrombohitr'i Misara. 8 Mifampitaona ny onjan-drano nony mirohondrohona ny riananao, ka ny onjan-drano aman-driakanao dia mandalo manafotra ahy avokoa. 9 Nandidy ny fahasoavany hitsidika ahy Iaveh, ny antoandro; teo amin'ny molotro ny hirany, nony alina; 10 nanao fivavahana tamin'Andriamanitry ny aiko. Ary izaho kosa, dia hoy aho amin'Andriamanitra vatolampiko: Nahoana no manadino ahy hianao? 11 Nahoana ity izaho no tsy maintsy mandeha difotr'alahelo, ampahorian'ny fahavalo? Tsaroako vaky ny taolako nony latsain'ny fahavaloko aho, 12 ilazany tsy an-kijanona hoe: Aiza izay Andriamanitrao? Nahoana no ketraka hianao, ry fanahiko, ka mihavatravatra ato anatiko? Manantenà an'Andriamanitra, fa izaho mbola hidera azy, izay famonjena ny tavako sady Andriamanitro.
- ↑ Evanjely Masin'i Jesoa-kristy Nosoratan'i Md. Joany (1, 1-14) 1 Tamin'ny voalohany ny Teny, ary ny Teny, dia tao amin'Andriamanitra, ary Andriamanitra ny Teny. 2 Tao amin'Andriamanitra tamin'ny voalohany izy. 3 Izy no nahariana ny zavatra rehetra, ary raha tsy izy, tsy nisy àry ny zavatra àry rehetra. 4 Tao aminy ny fiainana, ary ny fiainana no fahazavan'ny olona. 5 Ary mamirapiratra amin'ny maizina ny fahazavana, fa tsy nandray azy ny maizina. 6 Nisy lehilahy anankiray nirahin'Andriamanitra, Joany no anarany; 7 tonga ho vavolombelona hanambara ny Fahazavana izy, mba hinoan'ny olon-drehetra noho ny teniny. 8 Tsy izy anefa no Fahazavana fa tonga ho vavolombelona manambara ny fahazavana fotsiny izy. 9 Fa ny Teny ihany no tena Fahazavana, izay manazava ny olona rehetra tonga amin'izao tontolo izao. 10 Teo amin'izao tontolo izao izy, ary izy no nahariana izao tontolo izao, nefa tsy nahalala azy izao tontolo izao. 11 Tonga tao amin'ny olony izy, fa ny olony tsy nandray azy. 12 Fa izay rehetra nandray azy dia nomeny fahazoana ho tonga zanak'Andriamanitra, dia izay mino ny anarany, 13 ka tsy mba nateraky ny rà, na ny sitra-pon'ny nofo, na ny sitra-pon'ny olona ireo, fa naterak'Andriamanitra. 14 Ary ny Teny dia tonga nofo, ka nonina taty amintsika; ary nibanjina ny voninahiny izahay, dia voninahitra tahaka izay zakain-janaka lahitokana avy amin'ny Rainy, sady feno fahasoavana sy fahamarinana izy.
- ↑ La Fraternité sacerdotale Saint-Pierre abrégée en FSSP (Fraternitas Sacerdotalis Sancti Petri en latin) est une société de vie apostolique catholique traditionaliste de prêtres et de séminaristes en communion avec le Saint-Siège.