Tontolon' ny fanahy (Olomasin' ny Andro Farany)

Ny tontolon' ny fanahy, amin' ny Olomasin' ny Andro Farany, dia toerana iandrasan' ny fanahin' ny maty ny fitsanganana amin' ny maty. Ny paradisa dia ahitana ny "fanahin’ ny marina tsy tambo isaina, izay efa nahatoky tamin’ ny tenivavolombelon’ i Jesoa, fony izy ireo tao amin’ ny toetry ny mety maty". Ny fonjan' ny fanahy kosa dia ny zava-mahazo ny fanahin' "ny olon-dratsy ... ireo tsy an’ Andriamanitra sy tsy nibebaka, izay nandoto ny tenan’ izy ireo fony tao amin’ ny nofo, .... ireo mpikomy izay efa nitsipaka ireo tenivavolombelona sy fampitandreman’ ireo mpaminany fahiny." Ireto farany dia mbola afaka mandray ny fampianaran' ny Filazantsara ary afaka mibebaka, na dia tsy miova aza ny fahafahany mibebaka raha tsy mandray sy manaiky ny fahamarinana ao amin' ny Filazantsara sy mino an' i Jesoa Kristy izy ireo.

Ny paradisa

Ny tontolon'ny fanahy dia heverina ho toerana fitohizan'ny fitomboana ara-panahy ho an' ny fanahy rehetra izay manaiky ny fampianaran' i Kristy. Nandahatra izany fampianarana izany i Kristy teo anelanelan' ny fahafatesany teo amin' ny hazofijaliana sy ny fitsanganany amin' ny maty, tamin' ireo izay nahatoky tamin' ny Filazantsara, mba hahafahan' izy ireo mampianatra an' ireo izay mbola tsy nandre ny hafany.

Hoy ny tenin' i Brigham Young:

Aiza moa ny tontolon' ny fanahy? Eto indrindra izany ... Moa ve [ny fanahin' ny maty] mihoatra ny fetran' ny tany voalamina? Tsia, tsy manao izany izy ireo ... Afaka mahita azy ireo amin' ny masonareo voajanahary ve ianareo? Tsia. Afaka mahita fanahy ato amin' ity efitrano ity va ianareo? Tsia. Raha ataontsika hoe mikasika ny masonareo ny Tompo mba hahafahanareo mahita, afaka hahita ny fanahy ve ianareo? Eny, mazava tahaka ny ahitanareo vatana ankehitriny.

Nampianatra toy izao i Joseph Smith:

Ny fanahin' ny olo-marina .... dia tsy lavitra antsika sy mahalala ary mahazo ny eritreritsika sy ny fihetseham-pontsika ary ny fiontanam-pontsika, sady matetika mijaly ny amin' izany.

Fonjan' ny fanahy

Ny fonjan’ ny fanahy dia heverin’ ny Olomasin’ ny Andro Farany fa sady toerana no toetry ny fanahy eo anelanelan’ ny fahafatesana sy ny fitsanganana amin’ ny maty, ho an’ ny olona izay mbola tsy nahazo fahalalana ny filazantsaran’ i Jesoa Kristy, na ireo izay nampianarina kanefa nandà izany. Toetra vonjimaika ao anatin’ ny tontolon’ ny fanahy izany. Ireo izay nandà ny filazantsara taorian’ ny nitoriana izany taminy dia mety hijaly ao anatin’ ny toe-javatra fantatra amin’ ny anarana hoe helo. Ny fijaliana mifandray amin’ ny fonjan’ ny fanahy dia manondro ny fahorian’ ny fanahy noho ny fahalalana lalina ny amin’ ny fahotan’ ny tena sy ny toetra maloto.

Ny Olomasin’ ny Andro Farany dia mino fa ny tranomaizina ara-panahy (anarana mifototra amin’ ny andian-teny hoe “ireo fanahy ao am-ponja” ao amin’ ny 1 Petera 3:19) dia toerana iray ao amin’ ny tontolon’ ny fanahy aorian’ ny fiainana an-tany ho an’ ireo izay “maty tao amin’ ny ny fahotana, tsy nisy fahalalana ny marina, na noho ny fandikan-dalàna, rehefa nolaviny ny mpaminany”. Izany dia toe-javatra mihelina izay hampianarana ny filazantsara ireo fanahy ary hanana fahafahana hibebaka sy hanaiky ireo ôrdônansin’ ny famonjena izay tanterahina ho azy ireo any amin’ ny tempoly.  Ireo izay manaiky ny filazantsara dia afaka mitoetra ao amin’ ny paradisa mandra-pahatongan’ ny fitsanganana amin’ ny maty. Ireo izay misafidy ny tsy hibebaka nefa tsy zanaky ny fahaverezana hitoetra ao amin’ ny fonjan’ ny fanahy mandra-pahatapitry ny Arivotaona, rehefa ho afaka amin’ ny helo sy ny famaizana izy ireo ary hitsangana amin’ ny maty ho amin’ ny voninahitra telestialy .

Ny haizina ivelany

Ao amin’ ny fampianaran’ ny Olomasin’ ny Andro Farany, ny hoe “haizina ivelany” dia manana dikany roa samy hafa.

Toerana vonjimaika ho an' ny ratsy fanahy

Voalohany, ny soratra masin’ ny Olomasin’ ny Andro Farany dia mampiasa ny teny hoe haizina ivelany hilazana ny toe-javatra iray ao amin’ ny tontolon’ ny fanahy. Ny Bokin’ i Môrmôna dia mampianatra fa aorian’ ny fahafatesana dia “hatsipy any amin’ ny haizina any ivelany” ny fanahin’ ireo izay “nifidy ny asa ratsy toy izay ny tsara” teto amin’ ny fiainana an-tany. Izany dia heverina ho toetry ny fampijaliana lehibe, izay hisian’ ny “fitomaniana sy fidradradradrana ary fikitroha-nify”.  Amin’ izany heviny izany, ny haizina ivelany sy ny paradisa no toerana roa mety ho an’ ny olona aorian’ ny fahafatesana. Io toeram-pijaliana ao amin’ ny tontolon’ ny fanahy io dia antsoin’ ny Olomasin’ ny Andro Farany môderina kokoa hoe tranomaizin' ny fanahy.

Fampiasana malaza: fonenana maharitra ho an' ny zanaky ny fahaverezana

Faharoa, amin’ ny fomba fitenin’ ny Olomasin’ ny Andro Farany môderina, ny haizina ivelany dia matetika manondro ny toetry ny famaizana mandrakizay. mety maty izay manjary zanaky ny fahaverezana mandritra ny androm-piainany — ireo izay manao ny fahotana tsy azo avela — dia hapetraka ao amin’ ny haizina ivelany. Nampianarina fa ny fahotana tsy azo avela dia ataon’ ireo izay “mandà ny Zanaka rehefa nanehoan’ ny Ray Azy”. Na izany aza, araka ny finoana môrmôna, satria ny ankamaroan' ny olona dia tsy ampy fahazavana ara-pivavahana toy izany, dia tsy afaka manao ny ota mandrakizay izy ireo, ary ny ankamaroan’ ny mponina ao amin’ ny haizina ivelany dia ny “devoly sy ny anjeliny ... ny ampahatelon’ ny tafiky ny lanitra” izay nanaraka an’ i Losifera talohan’ ny nisiany ary tsy nahazo vatana mety maty mihitsy.  Ireo mponin’ ny haizina ivelany izay nandray vatana mety maty, rehefa nitsangana tamin’ ny maty tahaka ny zanak’ olombelona sisa, no hany zanak’ Andriamanitra izay tsy handray ny iray amin’ ireo fanjakam-boninahitra telo amin’ ny Fitsarana Farany, ka mitoetra ao anatin’ izany toe-javatra mampijaly izany. noho ny fahotany, ho mandrakizay. Ity fanjakana ity dia mitovitovy amin' ny fomba fijery kristiana sasany momba ny helo. Momba io lohahevitra io dia nampianatra i Joseph Smith fa ireo izay manao ny fahotana tsy azo avela dia “voaozona" gnolaum — hitoetra ao amin' ny helo, tontolo tsy manam-pahataperana."  Ny teny hoe gnolaum dia nampiasain' i Smith tany an-kafa mba hilazana hoe "mandrakizay" (amin' ny dikan' ny hoe 'mandrakizay' miaraka amin' ny faharetana amin' ny fotoana, ary azo inoana fa tsy hoe "mandrakizay". "amin' ny hoe 'tsy misy fotoana' na tsy manana fifandraisana amin' ny fiainana ara-nofo).  Mino ny Olomasin' ny Andro Farany fa "vitsy" ny olona izay niaina teto an-tany no ho voatendry ho amin' izany toe-javatra izany,  fa ny soratra masin' ny Olomasin' ny Andro farany dia manoro hevitra fa farafaharatsiny ho eo i Kaina.

Hevitry ny teny

Tsy mazava ao amin’ ny fampianaran’ ny Môrmôna raha vonjimaika na maharitra ny fampiasana ny haizina ivelany izay manondro toerana ara-batana, na raha samy milaza fotsiny ny toetry ny fijaliana sy ny fampijaliana manokana izany. Ny Diksionera Ara-baibolin’ ny Fiangonan' i Jesoa Kristy ho an' ny Olomasin’ ny Andro Farany tsy voarakitra ao amin’ ny Baiboly dia manoro hevitra fa ny “filazana ara-Baiboly momba ny ‘afobe’ dia azo inoana fa ... an’ ohatra ny fampijaliana an’ ireo izay minia tsy mankatò an’ Andriamanitra”. Tsy mazava koa raha ho voavotra amin' ny farany ny zanaky ny fahaverezana; momba ny haizina ivelany sy ny zanaky ny fahaverezana, ny soratra masin' ny Olomasin’ ny Andro Farany dia milaza fa “ny fiafarany, na ny fitoerany, na ny fijaliany, dia tsy misy mahalala; ho an' izay miombona amin' izany.

Jereo koa

• Tontolon' ny fanahy