Ny finoana dia fanekena ho marina tsy mila fanamarinana sy fanaporofoana, na faharesen-dahatra tsy misy fototra araka ny lalànan' ny saina, izay ampiharina amin' ny zavatra lazan' ny olona na vondron' olona iray (izany filazana izany dia mety ho tsangan-kevitra na petra-kevitra), tsy miankina amin' ny zava-misy tsapan' ny fitaovam-pandrenesana izay mety manohana na manohitra izany tsangan-kevitra na petra-kevitra izany. Ilazana ny zavatra inoana na ny fitambaran' ny zavatra inoana koa ny hoe finoana. Ny finoana dia mety ho finoana ara-pivavahana na finoana ny siansa, mety ho finoanoam-poana, sns ka samy zavatra anaovana fikarohana ao amin' ny antrôpôlôjian' ny kolontsaina izy ireo.

Mino zavatra iray ny olona iray raha mihevitra izany zavatra izany ho marina; ohatra, raha mino ianao fa fotsy ny orampanala dia midika izany fa manaiky ny fahamarinan' ny fehezankevitra hoe "fotsy ny orampanala" ianao. Ny finoana dia fiekena ilazana ny fehezankevitra iray momba izao tontolo izao ho marina.

Na dia fiekena ny fahamarinan' ny zavatra na fahamarinan' ny filazana iray aza ny finoana dia tsy miantoka ny fahamarinan' ilay zavatra inoana. Tokony ho tokana ny marina fa tsy maro na dia maro aza ny finoana.

Famaritana hanova

Ny finoana dia: "fanekena amim-pahatokiana zavatra tsy hita maso, na ara-panahy, na tsy takatry ny saina, na tsy hay porofoina, nefa tsaroana ho misy, na ho marina"[1].

Teny malagasy hanova

Amin' ny teny malagasy dia atao hoe "finoana" na ny finoana resahina eto na ny fivavahana na ny finoana izay midika fitokiana amin' ny andriamanitra na fanahy hafa ivavahana.

Jereo koa hanova

Loharano sy fanamarihana hanova

  1. Ravelojaona, "Finoana" in Firaketana ny fiteny sy ny zavatra malagasy, 1937.