I Davida dia heverina ho mpaminany sy irak' Andriamanitra (Allah) ao amin' ny finoana silamo, ary koa ho mpanjaka marina sy voahosotr' Andriamanitra tao amin' ny Fanjakan' i Israely. Fanampin' izany, ny Mozilmana koa dia manome voninahitra an' i Davida noho ny nahazoany ny fanambaràn' Andriamanitra ao amin' ny Zabur (izany hoe ao amin' ny Salamo). Atao amin' ny teny arabo hoe دَاوُوْد / Dāwūd izy,

I Dawud dia heverina ho iray amin' ireo olona manan-danja indrindra amin' ny finoana silamo. Voatonona inenina ambin' ny folo ao amin' ny Kor'any i Davida, hita ao amin' ny lahasoratra silamo ho toy ny rohy ao amin' ny rojom-pifanohizan' ny mpaminany izay nialoha an' i Mohamady. Tsy heverina ho anisan' ny mpaminany "mpanome lalàna" (ulū al-ʿazm) izy matetika, nefa mitana ny anjara toerany lehibe ao amin' ny fiheverana silamo. Ao amin' ny lovantsofina mozilmana taty aoriana dia deraina noho ny fahenterany amin' ny vavaka sy ny fifadian-kanina izy. Izy koa dia aseho amin’ ny maha mpitarika môdely mampanjaka ny rariny azy ary amin' ny maha tandindon' ny fahefan' Andriamanitra eto an-tany azy, ka tonga mpanjaka sy mpaminany.

I Davida dia manan-danja indrindra amin' ny maritrano ara-pivavahana tao Jerosalema araka ny fiheverana silamo. I Dawud dia tsy iza fa ilay Davida araka ny Baiboly hebreo, izay mpanjaka faharoan' ny Fanjakan' i Israely sy Jodà mbola nitambatra, nanjaka teo anelanelan' ny taona 1010 sy 970 tal. J.K.

Jereo koa

hanova