Tsadôro
Ny tsadôro dia fitafiana ivelany na akanjo mivelatra ataon' ny vehivavy maro any amin' ny firenena miteny persiana: ao Iràna, Afganistàna, ary amin' ny faritra kely kokoa ao Tajikistàna, ary koa any amin' ny fianakaviambe siita ao Iràka sy ao Bareina ary any Qatif ao Arabia Saodita, eny amin' ny toerana malalaka na any ivelany.
Ny tsadôro dia lamba miendrika antsasa-paribolana mandrakotra ny vatana manontolo mivoha eo anoloana. Sintonina eo ambonin' ny loha ilay akanjo, ary tazomin' ny mpitafy azy mihidy eo anoloana; ny tsadôro dia tsy misy loaka hivoahan' ny tanana, tsy misy bokotra, tsy misy zagrafy fanidiana azy. Mety ho azo tazomina hihidy ihany koa izy io amin' ny alalan' ny fampikorisana azy hikisaka eo ambanin' ny sandrin' ny mpitafy.
Ny teny nohagasina hoe tsadôro dia avy amin' ny teny persana sy teny ordo hoe چادر / čâdor izay midika ara-bakiteny hoe "tranolay". Io teny persianina klasika dia azo ampiasaina hilazana saika ny lamba rehetra, na saron-doha, na tranolay mihitsy aza. Ity famaritana ity dia voatazona amin' ny ankamaroan' ny fitenim-paritra persiana atsinanana izay matetika mampiasa ny teny hoe chādar hoanondroana saika ny lamba na ny fehivozona, anisan' izany ny fehivozona maivana izay tsy mety hantsoina hoe chador amin' ny fiteny persiana iraniana.
Talohan' ny Revôlisiôna Iraniana (tamin' ny taona 1978–1979), ny tsadôro mainty dia natokana ho an' ny fandevenana sy an' ny fotoam-pisaonana; ary ny tsadôro miloko sy misy soratsoratra no fanao andavanandro. Amin' izao fotoana izao, ny ankamaroan' ny vehivavy iraniana manao tsadôro dia mampiasa ny miloko mainty rehefa any ivelan' ny trano, fa mampiasa ny tsadôro miloko maivana kosa rehefa ao an-trano.