I Prôklôsy dia filôzôfa grika neôplatônisiana, anisan' ny filôzôfa klasika farany tamin' ny tapany farany amin' ny Andro Taloha. Atao hoe Prôklôsy ilay Mpandimby (teny grika: Πρόκλος ὁ Διάδοχος / Próklos ho Diádokhos) izy. I Prôklôsy dia teraka tamin' ny 8 Febroary 412 tao Kônstantinôpôlisy ary maty tamin' ny 17 Avrily 485 tao Atena (tao amin' ny Empira Rômana Atsinananana na Empira Bizantina) izy. Nametraka ny iray amin' ny lamin-drafitra neôplatônisiana be pitsiny sy tsara voavolavola indrindra izy ary, tamin' ny alalan' ny mpandika hevitra sy mpandika teny taty aoriana, dia nisy fiantraikany teo amin' ny filôzôfia bizantina, ny filôzôfia silamo tany am-boalohany, ny filôzôfia skôlastika, ary ny idealisma alemàna, indrindra fa ny an' i G. W. F. Hegel, izay niantso ny Teôlôjia Platônika nataon' i Prôklôsy ho "ny tena kihon-dalana na tetezalita avy amin' ny Andro Taloha mankaty amin' ny andro môderina, avy amin' ny filôzôfia taloha ho amin' ny kristianisma"[1].

Jereo koa

hanova

Loharano sy fanamarihana

hanova
  1. Proclus; Plato; Morrow, Glenn R.; Dillon, John M.; Proclus; Proclus (1992). Proclus' commentary on Plato's Parmenides (1. Princeton paperback print., with corr ed.). Princeton, NJ: Princeton Univ. Pr. p. 466. ISBN 978-0-691-02089-1.^