Miafizisma

Ny miafizisma na miafizitisma na henôfizitisma dia foto-pampianarana momba an' i Jesoa Kristy izay ampianarin' ny Fiangonan' ny kônsily telo izay tsy tokony hafangaro amin' ny mônôfizisma na izay nomelohin' ny Kônsily tao Kalkedôna na dia mifanakaiky aminy. Teny vao noforonina tamin' ny fiantombohan' ny taonjato faha-21 ny hoe miafizisma.

Ny mônôfizisma

Tao amin' ny tsy fifanarahan-kevitra momba ny natiora na fomban' i Kristy tamin' ny tanjato faha-5 dia nampianatra ny mônôfizisma i Eotikesy ka nilaza fa tokana ny natioran' i Jesoa Kristy, dia ny natiora maha Andriamanitra azy izay nitelina ny natiora maha olombelona azy "sahala amin' ny rano indray mitete ao amin' ny ranomasina".

Izany foto-pampianarana kristôlôjika izany dia nivoatra tamin' ny taonjato faha-5 sy faha-6 tamin' ny alalan' i Diôskôro, patriark' i Aleksandria tamin' ny taona 444 ka hatramin' ny 454, avy eo noraisin' i Severo, patriarkan' i Antiôkia tamin' ny taona 512 ka hatramin' ny 516, avy tamin' ilay raikipohy nasandratr' i Kirilôsy avy any Aleksandria hoe^[1]:

"μία φύσις τοῦ θεοῦ λόγου σεσαρκωμένη" / mía phýsis toû theoû lógou sesarkôménē (izay midika hoe "Tokana ny natiora tonga nofon'Andriamanitra Teny").

I Severo avy any Antiôkia dia namelabelatra io fampianarana io toy izao, araka ny tatitra nataon' ny eveka jakôbita Bar-Ebroio (na Bar-Hebreo):

"Ao amin' i Jesoa Kristy dia tsy misy afa-tsy natiora iray, dia ilay an' Andriamanitra sy an' olombelona, izay tsy mifanjevo, tsy mifangaro ary tsy misy fahasimbana, sady mitoetra amin' ny maha izy azy hatramin' izay; sahala amin' ny natioran' ny olombelona izay misy natiora roa, ny an' ny fanahy sy ny an' ny vatana; ary ny vatana koa dia misy natiora roa, ny raha sy ny endrika, nefa tsy miova ho vatana ny fanahy ary ny raha tsy miova ho endrika^[2].

Io fampianarana io no novelarin' i Joany Filôpo ao amin' ny boky atao hoe Tmimata:

"Noho izany dia tsy milaza izahay fa misy ny natiora na hipostazin' ny maha Andriamanitra sy ny maha olombelona, fa ny an' i Kristy mitambatra; satria miaiky sy mitsaoka [an' i Kristy manana natiora tokana] na hipôstazy, amin' ny maha mitambatra izany. Tsy ekenay velively ny fanimbana ny iray na ny fifanjevoan' izy roa. […] mino izahay fa tonga nofo ny Tenin' Andriamanitra, hany ka misy ny fiombonan' ny natioran' Andriamanitra sy ny an' ny olombelona^[3].

Io ilay fampianaran' i Eotikesy izay nomelohin' ny Kônsily tao Kalkedôna.

Jereo koa

Loharano

↑ Raikipohin'i Apolinario avy any Laodikea izay ataony, nefa diso izany, fa an'i Atanasio avy any Aleksandria, Pierre Maraval, Le christianisme de Constantin à la conquête arabe, PUF, 1997, p. 355.
↑ François Nau, "En quelle mesure les Jacobites sont-ils monophysites ?", Revue de l'Orient chrétien,‎ 1905, p. 128-129 [tahiry].
↑ Chronique de Michel le Syrien, tome II, livre VIII, chapitre XIII, p. 110 [tahiry].

[1] Raikipohin'i Apolinario avy any Laodikea izay ataony, nefa diso izany, fa an'i Atanasio avy any Aleksandria, Pierre Maraval, Le christianisme de Constantin à la conquête arabe, PUF, 1997, p. 355.

[2] François Nau, "En quelle mesure les Jacobites sont-ils monophysites ?", Revue de l'Orient chrétien,‎ 1905, p. 128-129 [tahiry].

[3] Chronique de Michel le Syrien, tome II, livre VIII, chapitre XIII, p. 110 [tahiry].

[1]

[2]

[3]