Kônsily Vatikàna II
Ny Kônsily faharoa tao Vatikàna na Kônsily Vatikàna II na Vatikàna II dia kônsily ekiomenika katôlika, izany hoe fivoriam-ben' ny eveka katôlika. Nosokafan’ ny papa Joany XXIII izy io tamin’ ny 11 Ôktôbra 1962 ary nifarana tamin’ ny 8 Desambra 1965 teo ambany fitarihan' i Paoly VI. Izany dia kônsily ekiomenika faha-21 an' ny Eglizy Katôlika.
Amin' ny ankapobeny dia heverina ho fisehon-javatra manan-danja indrindra teo amin' ny tantaran' ny Eglizy Katôlika tamin' ny taonjato faha-20 izany, izay maneho ny fisokafany amin' ny tontolon' ny Andro Vaovao sy ny kolontsaina ankehitriny, sady mihevitra ny fandrosoan' ny hairaha sy ny fanomezam-panafahana ny vahoaka maneran-tany ary ny fitomboan' ny fialan' ny zavatra maro amin' ny sehatry ny fivavahana. Ny valiny dia tadiavina amin' ny fiverenana any amin' ny fototry ny kristianisma: ny Baiboly (miorina amin' ny fikarohana vaovao momba ny Baiboly), ny patristika ary ny lovam-pampianarana lava teo amin' ny Eglizy mihoatra ny toeran' ny raiki-tampisaka matetika nolovaina tamin' ny Kôntra-Refôrma (taonjato faha-16). Io kônsily io koa dia manasongadina ny fiavahana manokan' ny Fiangonana isan-toerana sy ny fahasamihafan' ny kolontsaina izay takona ny fampanjakana tokana ny kolontsaina rômana. Ity kônsily ity dia azo nofaritana ho fanehoan-kevitra manohitra ny tsy fihetsehana izay tsy ahafaha-mahita ny zava-misy marina sy ny fanjakazakan' ny lalàna amin' ny aingam-panahy avy amin' ny Evanjely izay lasa toetra nitombo hatrany teo amin' ny katôlisisma nanomboka tamin' ny Kônsily tao Tridentio (1545-1563). Tsy nampoizina ny fizotran' ilay kônsily: nolavina ny fandaharam-potoana efa namboarin' ireo kardinaly tao amin’ ny fitantanan-draharaha rômana, miaraka amin’ ireo lahatsoratra efa saika holanina, ary nandray an-tanana ny fandaharam-potoany avy eo ireo raiamandrenin' ny kônsily. Niadian-kevitra manokana ny momba ny litorjia, ny fifandraisan' ny Eglizy Katôlika amin’ ireo antokom-pinoana kristiana hafa sy amin’ ny fivavahana hafa ary amin’ ny fiarahamonina amin’ ny ankapobeny, niadian-kevitra koa ny lohahevitra mahakasika manokana ny teôlôjia, toy ny fahalalahana ara-pivavahana sy ny Fanambaràna.
Taorian' ny nametrahana ny fahatsiarovana ho maivamaivana teo amin' ny tontolo katôlika anefa, ny vanim-potoana taorian' ilay kônsily dia niavaka noho ny fihemoran' ny katôlisisma izay niseho amin' ny alalan' ny fihenan' ny fiantsoana ho amin' ny asam-pisoronana (ho pretra) sy ny fihenan' ny fankanesana am-piangonana amin' ny Alahady.
Ny kardinaly Ratzinger mihitsy no nilaza toy izao momba ny Kônsily Vatikàna Faharoa, izay nandraisany anjara amin’ ny naha-teôlôjiana azy: “Ezaka fampihavanana ôfisialy ny Eglizy amin’ izao tontolo izao toy ny efa nisy hatramin’ ny taona 1789 izany.”[1].
Jereo koa
hanovaLoharano sy fanamarihana
hanova- ↑ Cardinal Ratzinger, Principe de théologie catholique, p.426