Ny Tafsīr al-Ṭabarī (arabo: تفسير الطبري) dia tafsir sonita nataon' ilay manam-pahaizana persiana Muhammad ibn Jarir al-Tabari (taona 838–923). Ny lohateny feno dia Jāmiʿ al-bayān ʿan taʾwīl āy al-Qurʾān (arabo: جامع البيان عن تأويل آي القرآن, izay midika hoe "Fanangonana fanambaràna momba ny fandikana ny Andininy ao amin' ny Kor'any".

Avy hatrany dia nahazo laza lehibe izy io ary nitazona ny lanjany eo amin' ny manam-pahaizana hatramin' izao. Io no heviteny lehibe indrindra amin' ny Kor'any izay mbola ananana amin' ny endriny voalohany.

Tahaka ny tantara nosoratany, ny tafsir nataon' i al-Tabari dia misongadina noho izy io feno sy ny fanononana loharano maro izay matetika mifanipaka. Nadikan' ny andiana manam-pahaizana avy any Transoxania amin' ny teny persiana ilay boky araka ny fanirahan' ny mpanjaka samanida, Mansur I (961–976).

Jereo koa

hanova