Didin' i Milano
Ny Didy tao Milano na Didin' i Kônsantino dia didy navoakan' ny emperora Kônstantino I sy i Likinio tamin' ny volana Avrily 313, izay mazàna aseho ho toy ny didin' ny fandeferana ny fisian' ny fivavahana maro izay mamela ny olona tsiray hanompo araka ny sitrapony sy ny fombany; nanome fahalalahana ny fanompoam-pivavahana ao amin' ny fivavahana rehetra sy namela ny Kristiana tsy hanompo intsony ny emperora ho toy ny andriamanitra izany didy izany. Nametraka ny "Fiadanan' ny Fiangonana" izany. Izany no vokatry ny ady mitam-piadiana tao amin' ny tetezana Milvius.
Izay antsoina araka ny mahazatra amin' ny hoe "Didin' i Milano", raha ny tena marina, dia taratasy lazaina fa nalefan' i Kônstantino amin' ny olom-peheziny, navoakan' i Likinio tany Nikômedia, mamaly fanontaniana, tamin' ny 13 Jona 313 (mandatum manome toromarika an' ireo mpiasam-panjakana ambony any amin' ny faritany, izay voatahirin' i Laktansa sy i Eosebio avy any Kaisarea), izay natao peta-drindrina manerana ny Empira Rômana, izay namoaka ny vontoatin' ny didy fampiharana ny Didin' i Sardika navoakan' i Galerio tamin' ny taona 311, sady nanamafy ny fahalalahan' ny Kristiana amin' ny fanompoam-pivavahany.
Aaka izany, ny Didin' i Sardika tamin' ny taona 311 izay manaiky ny fahalalahan' ny fanompoam-pivavahan' ny Kristiana ara-panao, ny Didin' i Milano roa taona taty aoriana dia manaiky ara-dalàna izany fahalalahana izany. Ny fahalalahan' ny finoana ho an' ny rehetra izay hamafisina ao, amin' ny fanajana ny andriamanitra sy ny fahafaha-mampiasa ny zavatra ilaina amin' izany.